Eyüb (Job)
Bölüm 29
1 Eyüp yine anlatmaya başladı:
2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi,
3 Kandilinin başımın üstünde parladığı,
4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi,
5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu,
6 Yollarımın sütle yıkandığı,
7 “Kent kapısına gidip
8 Gençler beni görüp gizlenir,
9 Önderler konuşmaktan çekinir,
10 Soyluların sesi kesilir,
11 Beni duyan kutlar,
12 çünkü yardım isteyen yoksulu,
13 Ölmekte olanın hayır duasını alır,
14 Doğruluğu giysi gibi giyindim,
15 Körlere göz,
16 Yoksullara babalık eder,
17 Haksızın çenesini kırar,
18 “'Son soluğumu yuvamda vereceğim' diye düşünüyordum,
19 Köküm sulara erişecek,
20 Aldığım övgüler tazelenecek,
21 “İnsanlar beni saygıyla dinler,
22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı,
23 Yağmuru beklercesine beni bekler,
24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı,
25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum,