Eyüb (Job)Bölüm 331 “Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, 2 Ağzımı açtım açacağım, 3 Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, 4 Beni Tanrı'nın Ruhu yarattı, 5 Elinden gelirse beni yanıtla, 6 Tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, 7 Onun için dehşetim seni yıldırmasın, 8 “Sesin hâlâ kulaklarımda, 9 'Ben kusursuz ve günahsızım, 10 Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, 11 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, 12 “Ama sana şunu söyleyeyim, 13 İnsanın hiçbir sözüne yanıt vermiyor diye 14 çünkü insan anlamasa da, 15 Rüyada, geceleyin görümde, 16 Kulaklarına konuşur, 17 Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, 18 Canlarını çukurdan, 19 İnsan yatağında acılarla, 20 Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, 21 Eti erir, görünmez olur, 22 Canı çukura, 23 “Yine de insana doğruyu bildirmek için 24 Ona lütfeder de, 25 Eti çocuk eti gibi yenilenir, 26 Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, 27 Sonra insanların önünde türkü çağırır: 28 Canımı çukura inmekten O kurtardı, 29-30 “İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, 31 “İyi dinle, Eyüp, kulak ver, 32 Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, 33 Yoksa, beni dinle, |