Zebur (Psalms)
Bölüm 73
Asaf'ın mezmuru
1 Tanrı gerçekten İsrail'e,
2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
3 çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
4 Onlar acı nedir bilmezler,
5 Başkalarının derdini bilmez,
6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
9 Göklere karşı ağızlarını açarlar,
10 Bu yüzden halk onlardan yana döner,
11 Derler ki, “Tanrı nasıl bilir?
12 İşte böyledir kötüler,
13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
14 Gün boyu içim içimi yiyor,
15 “Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim,
16 Bunu anlamak için düşündüğümde,
17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek;
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
19 Nasıl da bir anda yok oluyor,
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa,
21 Kalbim kırıldığında,
22 Akılsız ve bilgisizdim,
23 Yine de sürekli seninleyim,
24 Öğütlerinle yol gösterir,
25 Senden başka kimim var göklerde?
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;