Eyüb (Job)Bölüm 19Eyüp 1 Eyüp şöyle yanıt verdi: 2 “Ne zamana dek beni üzecek, 3 On kez oldu beni aşağılıyor, 4 Yanlış yola sapmışsam, 5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, 6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, 7 “İşte, 'Zorbalık bu!' diye haykırıyorum, ama yanıt yok, 8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, 9 üzerimden onurumu soydu, 10 Her yandan yıktı beni, tükendim, 11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, 12 Orduları üstüme üstüme geliyor, 13 “Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, 14 Akrabalarım uğramaz oldu, 15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler 16 Kölemi çağırıyorum, yanıt vermiyor, 17 Soluğum karımı tiksindiriyor, 18 çocuklar bile beni küçümsüyor, 19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, 20 Bir deri bir kemiğe döndüm, 21 “Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, 22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, 23 “Keşke şimdi sözlerim yazılsa, 24 Demir kalemle, kurşunla 25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, 26 Derim yok olduktan sonra, 27 O'nu kendim göreceğim, 28 Eğer, 'Sıkıntının kökü onda olduğu için 29 Kılıçtan korkmalısınız, |