Eyüb (Job)
Bölüm 20
Sofar
1 Naamalı Sofar şöyle yanıt verdi:
2 “Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor,
3 Beni utandıran bir azar işitiyorum,
4 “Bilmiyor musun eskiden beri,
5 Kötünün zafer çığlığı kısadır,
6 Boyu göklere erişse,
7 Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi;
8 Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak,
9 Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek,
10 Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek,
11 Kemiklerini dolduran gençlik ateşi
12 “Kötülük ağzında tatlı gözükse,
13 Tutsa, bırakmasa,
14 Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek,
15 Yuttuğu servetleri kusacak,
16 Kobra zehiri emecek,
17 Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin
18 Zahmetle kazandığını
19 Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı,
20 “Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi,
21 Yediğinden arta kalan olmadı,
22 Varlık içinde yokluk çekecek,
23 Karnını tıka basa doyurduğunda,
24 Demir silahtan kaçacak olsa,
25 Çekilince ok sırtından,
26 Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor.
27 Suçunu gökler açığa çıkaracak,
28 Varlığını seller,
29 Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay,