Waarom laten mijn ouders me als meisje niet één op één uitgaan met een jongen?
 |
Bekijk deze bladzijde in het: Engels (English), Hongaars, Zweeds (Brief) Ik snap er niks van. Ik ben 16 en mijn ouders willen me nog niet alleen met een jongen laten uitgaan. Ja, ik ga wel met een stel vrienden ergens naar toe samen met mijn vriendje en ik mag ook wel met z’n vieren weg, maar niet één op één. Mijn ouders willen dat ik het altijd eerst aan hen vraag als ik met mijn vrienden wil gaan stappen. En dan vinden ze het nog gek dat ze me niet kunnen vertrouwen. Nou, dat krijg je ervan als ze mij niet voldoende speelruimte geven. Mijn ouders zijn veel te streng! —Tammy 
Het is een eeuwenoud probleem—teenagers en ouders die elkaar in de haren vliegen. Dat valt niet mee voor de teenager en ook niet voor de ouder. Tammy, ik ken jouw hele verhaal niet. Maar eerlijk gezegd wil ik, in plaats van meteen je ouders aan te vallen, jou wat vragen stellen. Waarom handelen ze zo? Misschien zijn er een paar redenen te vinden die jij over het hoofd ziet. Nogmaals, ik ken niet jouw hele situatie, maar zoveel weet ik wel: God heeft je ouders als autoriteit boven je gesteld. ‘Kinderen, wees gehoorzaam aan je ouders uit ontzag voor de Heer, want zo hoort het. ‘Toon eerbied voor uw vader en moeder,’ dat is het eerste gebod waaraan een belofte verbonden is: ‘Dan zal het u goed gaan en zult u lang leven op aarde.’ Vaders, maak uw kinderen niet verbitterd, maar vorm en vermaan hen bij het opvoeden zoals de Heer dat wil.’ (Ef. 6:1,2). Wat betreft je vraag waarom ze je niet met een jongen alleen willen laten uitgaan, dat weet ik niet. Misschien had een van hen of hadden beiden een nare ervaring toen ze teenagers waren. Misschien waren ze te vroeg met iemand van het andere geslacht uitgegaan en hebben ze vervelende dingen meegemaakt. Of misschien gaat er bij hen een waarschuwingslampje branden bij het idee dat je alleen met een jongen uitgaat. Misschien moeten jij en je vriendje eens om de tafel gaan zitten met je ouders en de zaak met hen bespreken. Vraag ze wat het probleem is en waar ze bang voor zijn. Je ouders willen gerustgesteld worden. Maar Tammy, dat zal niet gebeuren als je ze een grote mond geeft. Wees gewoon eerlijk en vriendelijk tegen hen. Ik denk dat ik je ouders wel kan begrijpen, dat komt natuurlijk omdat ik zelf ook een ouder ben: ze zijn oprecht bezorgd dat hun kind iets zal overkomen. Eigenlijk geloof ik dat jij en je ouders te weinig gecommuniceerd hebben. Ik zou, als ik jou was, een derde partij zoeken—een volwassene die je vertrouwt—en om de tafel gaan zitten en je problemen doorspreken. Probeer erachter te komen wat je ouders werkelijk van je denken en laat die bemiddelen tussen jou en je ouders. Het is niet zo gemakkelijk om in deze tijd teenager te zijn en dat geldt ook voor een ouder. Maar ik weet dat God je zal helpen om er samen uit te komen. Over een paar jaar zul je het huis verlaten en je leven beginnen als volwassene. Laat dit soort problemen niet tussen jou en je ouders in komen te staan. Dit zijn heel bijzondere jaren. Misschien zullen je ouders de regels wat versoepelen en misschien ga jij beter begrijpen waardoor het komt dat ze zo bang zijn. Maar daarvoor is het wel nodig om rond de tafel te gaan zitten en de zaak uit te praten. Translated by: Josine [ Als deze informatie jou van dienst is geweest, wil je dan biddend overwegen ons een donatie te geven om de kosten te betalen voor deze geloofsopbouwende site die beschikbaar is voor jou en je gezin. Donaties zijn aftrekbaar van de belasting. ] Copyright © 1997, Dawson McAllister Live!, All Rights Reserved - behalve als aangegeven op bijgaande “Usage and Copyright” bladzijde die gebruikers van ChristianAnswers.Net users het recht verleent om deze bladzijde te gebruiken voor thuis, persoonlijk getuigenis, kerken en scholen.
ChristianAnswers.Net |
