See this page in: English In ouderen generaties dan de huidige, was dit een vraag die maar zelden gesteld werd, simpelweg omdat er vrijwel nooit gescheiden werd onder christenen en het zelfs onder de niet christenen in de samenleving. Vandaag de dag echter is het een actueel probleem in vrijwel elke christelijke kring. Ontrouw is echter niet langer meer zeldzaam, ook niet voor christelijke leiders, en niet zelden hoor je verhalen over een pastorale 'affaire' en de traumatische gevolgen voor de kerk(gemeenschap). Met zulke voorbeelden in het leiderschap, is het bijna normaal voor de 'gewone' leden van een christelijke kring. Met als resultaat een teruggang in de stabiliteit van christelijke gezinnen wat een alarmerend teken van de tijd is. In het verleden hadden de pogingen om met deze vraag om te gaan op een bijbelse basis bijna een academische benadering. Dit kwam waarschijnlijk omdat het probleem zo ver af stond van de beleving van de personen die om raad gevraagd werden. Vandaag de dag is de tragiek van echtscheiding echter zo wijd verspreid dat bijna elke christen er wel eens mee te maken heeft gehad in zijn of haar directe omgeving van de kerk, vrienden of familieleden. Het is dus heel belangrijk om te weten hoe er met dit probleem omgegaan moet worden vanuit de bijbel en vanuit het oogpunt van mededogen voor de getroffenen. Ten eerste, de bedoeling van het huwelijk zoals dat door God is ingesteld is een levenslange verbintenis tussen twee echtgenoten en niets anders. Ook al was echtscheiding onder bepaalde omstandigheden toegestaan in het oude testament, Jezus heeft heel duidelijk gemaakt dat dit niet God's bedoeling is. Toen hem deze vraag gesteld werd, gaf Hij het volgende antwoord;
Dit lijkt heel duidelijk en allesomvattend, maar Hij liet er meteen de volgende verklaring als schijnbare uitzondering op volgen;
Zie ook Mattheus 5:31 en 32
Het lijkt erop dat deze verklaring aangeeft dat het ontdekken van een buitenechtelijke relatie (letterlijke vertaling is buitenechtelijke onreinheid) van een van de echtelieden een gegronde reden kan zijn voor echtscheiding. God hecht heel veel waarde aan het vertrouwen tussen man en vrouw als basis voor een gelukkig en voortdurend huwelijk. Overspel wordt zowel in het oude als in het nieuwe testament veroordeeld als een zonde. Tegenwoordig is de 'vrije liefde' (het hebben van meerdere (seksuele) relaties) echter een vrij vaak voorkomende reden voor echtscheiding, zelfs onder christenen. Het doet heel duidelijk afbreuk aan wat God beschrijft als n lichaam worden ter beschrijving van een echt huwelijk.
Deze passage suggereert terloops dat, een vrouw die seks buiten het huwelijk heeft, in God's ogen een hoer is. Het maakt daarbij niet uit of ze het voor geld doet of voor een andere reden die in haar ogen een voordeel kan zijn. Aan de andere kant moet het ook gezegd worden dat Jezus in een andere situatie in overspel geen reden zag tot echtscheiding.
Als er twijfel is, dit heeft betrekking op vrouwen.
Aangezien Jezus zichzelf niet tegenspreekt, mogen we concluderen dat er situaties zijn waarin buitenechtelijke gemeenschap zo'n groot probleem veroorzaken in een huwelijk dat een echtscheiding een betere oplossing is dan het voortzetten van het huwelijk in een ongezonde of misschien wel gevaarlijke relatie. In het algemeen echter is het beter om eerdere misstappen (mits zij gepaard gaan met berouw en nieuwe toewijding) te vergeven dan het verbreken van wat een goed huwelijk had kunnen zijn. In beide gevallen waarschuwt Jezus dat echtscheiding en hertrouwen kan leiden tot overspel, een zonde die heel duidelijk verboden wordt in het zevende gebod. Zowel echtscheiding als hertrouwen zijn daarom heel serieuze stappen, die beide ingaan tegen het Goddelijke principe van permanente eenheid en vertrouwen in het huwelijk. Dit is echter niet het complete verhaal.
Deze belofte geld speciaal voor christenen, inclusief de zonde van overspel, indien er oprecht berouw is. Jezus maakt dat heel duidelijk door zijn benadering van de vrouw, die tijdens haar overspel was betrapt. (Johannes 8:4 Het Boek) Hij wees de aanklagers erop dat zij allemaal zondaars zijn en het recht niet hadden om haar te straffen.
Hij keurde haar gedrag in geen enkel opzicht goed, maar vergaf toch haar zonde, toen zij duidelijk aangaf oprecht berouw te hebben en vastberaden was om niet opnieuw in deze zonde te vervallen. Onder die omstandigheden doen Zijn volgelingen er goed aan om dit voorbeeld op te volgen. Ten minste in deze specifieke context, Hij gaf geen verdere voorwaarden aan haar vrijheid, ook zei Hij niet dat zij terug moest gaan naar haar echtgenoot als die haar nog wilde hebben, of dat zij zou moeten hertrouwen indien zij al gescheiden was. Ter overweging is er een bijbelse factor in het geval van scheiden en hertrouwen. Een christen zou nooit met een niet-christen moeten trouwen, omdat het vrijwel onvermijdelijk is dat dit uiteindelijk zal leiden tot serieuze conflicten thuis, tenzij de ongelovige partner, door God's genade, voor Jezus gewonnen kan worden.
Toch gaan veel christenen een dergelijke verbintenis aan. En wat dan? Ook kan het voorkomen dat iemand tot geloof komt na het sluiten van het huwelijk, terwijl de partner nog steeds een ongelovige is. In beide gevallen is er sprake van een ongelijk span (zoals dat in andere vertalingen genoemd wordt) en bij de christelijke man of vrouw kan het verlangen ontstaan om van dit juk verlost te worden. De apostel Paulus zegt daar het volgende over:
Het volgende vers heeft voornamelijk betrekking op het belang van de kinderen, die in geval van een scheiding vaak het meest getroffen worden.
Het is overduidelijk dat dit betekend dat de christelijke partner dan vrij is om te hertrouwen. Het is zelfs zo, dat indien er kinderen in het geding zijn, en indien er een geschikte christelijke partner gevonden kan worden, het goed zou zijn om te hertrouwen, want kinderen hebben liefde en begeleiding nodig van zowel een vader als van een moeder, op voorwaarde natuurlijk, dat de stiefvader of stiefmoeder 'in de Here is' en bereid is om die verantwoording op zich te nemen.
In het verlengde hiervan zouden deze principes toegepast kunnen worden in andere situaties, waaraan in de bijbel niet expliciet aandacht aan gegeven wordt. Zoals al eerder is aangegeven is God bereid om al onze zonden te vergeven, inclusief die van scheiden en hertrouwen om welke reden dan ook. Hij roept ons op tot vrede en verdraagzaamheid en niet tot wetticisme en slavernij. Hij kan elk huwelijk maken tot een goed huwelijk en een plezierig gezinsleven ongeacht waar de echtelieden zich mee hebben ingelaten, op voorwaarde dat er oprecht berouw is van de zonden die begaan zijn, men bereid is om de schade te herstellen en beide echtelieden een oprecht verlangen hebben om de Here God te dienen voor de rest van hun leven, omdat ze gekocht en betaald zijn door Jezus' bloed. Het betreft hier echter in alle gevallen tweede keus. Voor jongeren, die nog niet zo'n misstap begaan hebben is het veel beter - nu en voor altijd - om God's beste keus te zoeken, het ideale huwelijk zoals Hij dat gepland vanaf het begin. Zo'n huwelijk is een voorproefje van de hemel, omdat het een plaatje schetst van de Hemelse Bruidegom die zijn Bruid komt halen, zoals beschreven in Efeze 5:22 - 33.
[ Indien deze informatie U geholpen heeft, overweeg, in gebed, een gift om te helpen in de onkosten om deze geloofsopbouwende dienst beschikbaar te maken voor U en uw familie! Giften zijn aftrekbaar van de belastingen. ] Dit is een fragment uit het boek The Bible Has the Answer, by Henry Morris and Martin Clark, published by Master Books, 1987 Translation by Michel de Ruijter Copyright © 1995, Master Books, All Rights Reserved—except as noted on attached “Usage and Copyright” page that grants ChristianAnswers.Net users generous rights for putting this page to work in their homes, personal witnessing, churches and schools. ChristianAnswers.Net/dutch |