Bespaar uzelf veel moeite
Tien tips voor nieuwe en opwassende christenen
 |
Bekijk deze bladzijde in het: Engels (English) 3. Evangelisatie—Onze minimale taak
In de vroege ochtend vloog het kacheltje plotseling in brand en de deur werd zodoende door vlammen gebarricadeerd. In een mum van tijd werd de aanbouw een brandende hel. Bij de alarmcentrale kwam een bloedstollende noodkreet binnen. Men hoorde een van de kinderen in doodsnood gillen, "Ik sta in brand!" De radeloze vader probeerde tevergeefs de vlammen te trotseren om zijn dierbare kinderen te redden. Hij liep brandwonden op tot 50% van zijn lichaam. Tragisch genoeg kwamen alle vijf kinderen om in de vlammen. Ze stierven omdat ijzeren tralies voor de ramen van de garage hun vlucht onmogelijk maakten. Er was maar één deur en die werd versperd door de vlammen. Draai de tijd nu eens even terug. Het is slechts een paar minuten voordat het kacheltje in brand vliegt. Je gluurt in het donker de aanbouw in en je ziet vijf vredig slapende kinderen. Je weet, dat elk moment de aanbouw zal veranderen in een vuurzee en de kinderen om zullen komen in de vlammen. Zou u dan met een rustig geweten weg kunnen lopen? Nee! U zou ze wakker gaan maken en hen waarschuwen om te vluchten! De wereld slaapt vredig in de duisternis van onwetendheid. Er is maar één deur, waardoor men kan ontsnappen aan de dood. De ijzeren tralies van de zonde maken redding onmogelijk en de vlammen van het eeuwige oordeel wachten. Wat zal de dag des oordeels een vreselijk dag zijn! De toorn van de Almachtige God zal in eeuwigheid over de mensen branden. Aan de kerk de taak om hen wakker te schudden voor het te laat is. We kunnen ons niet afwenden in onze zelfvoldaanheid. Denk eens aan die vader, die de vlammenzee inging om zijn kinderen te redden. Zijn liefde kende geen grenzen en onze toewijding aan de minimale taak, die God ons heeft gegeven, staat in directe verhouding met onze liefde voor het verlorene. Er zijn er niet veel die regelrecht de vlammen inlopen om hen te waarschuwen om te vluchten. (Lucas 10:2). Alstublieft, weest u er één van. We hebben werkelijk geen keus. De apostel Paulus zei, "Wee mij, als ik het evangelie niet predik!" (1 Cor. 9:16). Het was ‘de prins van alle predikers,’ Charles Spurgeon, die deze woorden zei:, "Heb je geen verlangen om anderen te redden? Dan ben je zelf niet gered. Wees ervan overtuigd." Een Christen kan niet apatisch zijn over de redding van de wereld. De liefde van God binnen in hem, zal hem motiveren om te zoeken en te redden dat wat verloren is. U hebt waarschijnlijk maar een beperkte tijd om na uw bekering uw onbekeerde vrienden en familie te bereiken met het evangelie. Na de aanvankelijke shock van uw bekering, zullen ze u in een mooie klein doosje stoppen met een etiketje erop en u op armlengte afstand houden. Dus is het belangrijk, dat u gebruik maakt van die korte tijd, dat ze nog naar u luisteren.
Dit alles overwegend zal je het wel uit je hoofd laten om je geloof te tonen uit je woorden totdat je meer kennis hebt opgebouwd om je bekeringsijver in goede banen te leiden. Bid voor wijsheid en een gevoeligheid om te onderscheiden wanneer het Gods tijd is. Misschien heb je maar één kans, dus verknoei het niet. Houd je rustig. Als je dat niet doet heb je er vast de rest van je leven spijt van. Geloof me. Het is beter om een geliefde of een goede vriend te horen zeggen: "Vertel me eens meer over je geloof in Jezus Christus," dan dat ze zeggen: "Hou nou eens even je mond en laat mij je eens wat zeggen." Lees eens een paar presentaties van het evangelie op deze site:
Meer vragen over redding?
Het is belangrijk om je te realiseren, dat we ons geloof moeten delen met anderen wanneer de gelegenheid ervoor is. De Bijbel zegt, dat er twee tijden zijn om dit te doen: gelegen en ongelegen (1 Tim. 4:2). De apostel Paulus smeekte om gebed voor zichzelf om te kunnen getuigen. Hij zei: “…dat mij bij het openen van mijn mond het woord geschonken worde om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie bekend te maken, waarvoor ik een gezant ben in ketenen. Dan zal ik daartoe vrijmoedig kunnen optreden, zoals ik behoor te spreken.” (Ef. 6:19-20). Bedenk, dat je de minimale verantwoordelijkheid hebt om tegen de geliefden van andere mensen te spreken. Vaak is het zo, dat als je je mond open doet voor het evangelie, je de gebedsverhoring bent van iemand, die al zo lang voor die persoon aan het bidden is. Misschien heeft hij wel geroepen tot God dat er iemand op diens weg zou komen die tegen zijn lieve moeder of vader zou getuigen en jij bent het antwoord op dat gebed. Jij bent die trouwe en waarachtige getuige, die God wil gebruiken. Verlies nooit je juiste kijk op de wereld en zijn noden. Houd het lot van de goddelozen voor ogen. Te velen van ons zijgen neer op een fluwelen kussentje en gaan navelstaren. Onze wereld wordt een klooster zonder muren. Onze vrienden beperken zich slechts tot de mensen binnen de kerk, terwijl Jezus de vriend van zondaren was. Dus neem er de tijd voor om weloverwogen met hen bevriend te raken met het oog op hun redding. Houd steeds voor ogen, dat iedereen die in zijn zonden sterft, komt te staan voor de Rechter van het Heelal. De hel spert zijn kaken wijd open. Het evangelie van Redding is ons toevertrouwd. Dat is gewoon onze minimale taak—samen werken met God voor het eeuwig welzijn van een stervende mensheid.
Belangrijke principes, die u een hoop moeite kunnen besparen:
Volgende…
Auteur: Ray Comfort van Living Waters Publications. Uit het boekje Bespaar uzelf veel moeite. Edited by Films for Christ. Translated by: Josine Web page Copyright © 2001, 2003, Living Waters Publications, All Rights Reserved - behalve als aangegeven op bijgaande “Usage and Copyright” bladzijde.
ChristianAnswers.Net |
Het was in de nadagen van december, 1996. Een groot gezin was bijeen gekomen in Los Angelos voor het feest van het inpakken van cadeautjes. De familie was zo uitgebreid vanwege het tweede huwelijk van beide ouders.
Hierdoor moesten er vijf kinderen in de garage slapen. Het was een soort aanbouw, die tegen de koude nacht verwarmd werd door een electrisch kacheltje bij de deur.
Hier volgen wat adviezen die u een hoop ellende kunnen besparen. Als nieuwe Christen heb ik bijna onherstelbare schade aangericht door mijn manier van doen als een olifant in een porceleinkast. Ik overviel mijn moeder, mijn vader en veel van mijn vrienden met hen te proberen te overtuigen dat ze 'een beslissing voor Jezus' moesten maken. Ik was ernstig, drammerig, liefdevol en stom bezig. Ik begreep niet, dat redding niet kwam door het nemen van een beslissing, maar door 
In mijn ijver zonder kennis heb ik eigenlijk hen die ik zo graag wilde bereiken, van me verwijderd. Er is niets belangrijker voor ons dan de redding van onze geliefden en dat wil je absoluut niet verknallen. Als je het verknoeit, dan krijg je niet gauw een tweede kans. Bid vurig voor ze, dank God voor hun redding. Laten ze zien wat je geloof voorstelt. Laat ze je vriendelijkheid voelen, je echte betrokkenheid bij hen en je zachtmoedigheid. Als je nooit hielp bij de afwas, doe het dan nu zonder dat het je gevraagd wordt. Koop bloemen voor je moeder of je zus. Geef hen eens een doosje chocola, al is het hun verjaardag nog niet. Verplaats je eens in hun positie. Je weet dat je eeuwig leven hebt ontvangen. De dood heeft zijn prikkel verloren! Je vreugde is onuitsprekelijk—maar wat hen betreft, ben je gehersenspoeld. Je bent bij een vreemde sekte gekomen. Dus die liefhebbende daden van je spreken luider dan tienduizend uitgelezen preken.
